Τα πρώτα ψήγματα προθέσεων ενόψει της νέας Οδύσσειας

Σε πολλά κομματικά γραφεία, κυρίως, αλλά κι ανάμεσα στην κοινωνία των πολιτών, προκαλεί ενδιαφέρον κάθε ενέργεια του τέως Γενικού Ελεγκτή, Οδυσσέα Μιχαηλίδη, που αποτελεί και ένα στίγμα προθέσεων του ενόψει της ήδη εξαγγελθείσας πρόθεσης του για εμπλοκή στην πολιτική.

Από τη μια σε όλα τα κομματικά γραφεία ανησυχούν διότι γνωρίζουν ότι αναλόγως των αποφάσεων του, θα επηρεαστούν λίγο ή πολύ και τα ίδια, ενόψει των Βουλευτικών Εκλογών του 2026 μεσοπρόθεσμα και των Προεδρικών του 2028, μακροπρόθεσμα. Από την άλλη, η κοινωνία των πολιτών, που με κάθε ευκαιρία δείχνει την εκτίμηση της προς το πρόσωπο του Οδυσσέα και περιμένει να δει, αν το κόμμα ή το σχήμα με το οποίο θα πολιτευθεί τελικά ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, πληροί τις ελάχιστες προϋποθέσεις, ώστε η δυναμική που αποτυπώνεται σήμερα στις δημοσκοπήσεις, θα επιβεβαιωθεί και στην όποια κάλπη διεκδικήσει τη ψήφο των πολιτών ο τέως Γενικός Ελεγκτής.

Μια τέτοια ενέργεια, είναι του Οδυσσέα, είναι και το άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ο Φιλελευθερος», στο οποίο ο Γενικός Ελεγκτής καταθέτει τις απόψεις του, σε σχέση με ένα από τα πλέον φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία, τη στεγαστική πολιτική.

Στο αρθρο με τίτλο, «Οδυσσέας Μιχαηλίδης: Προτάσεις για προσιτή στέγη με επίκεντρο τον άνθρωπο», ουσιαστικά ο τέως Γενικός Ελεγκτής, αναλύει τα αίτια που οδήγησαν στη στεγαστική κρίση, τις πολιτικές που ακολουθούνται από τη σημερινή κυβέρνηση, ενώ καταθέτει και τις δικές του προτάσεις.

Πέρα από την ουσία της ανάλυσης του, έχει ενδιαφέρον η κριτική που ασκεί στην Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, δίδοντας έστω και με αυτό τον τρόπο ψήγματα των προθέσεων του. Η βασική κατηγορία, που είναι και βαριά, εναντίον της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, είναι με δυο λόγια πως με τις πολιτικές της, αποδεικνύει ότι στο επίκεντρο των ενεργειών της έχει τους λίγους και προνομιούχους, αντί τον απλό άνθρωπο.

Από τα πυρά του βέβαια δεν γλιτώνει και η προηγούμενη Κυβέρνηση, με τον Οδυσσέα να σημειώνει πως, «οι λανθασμένες πολιτικές της προηγούμενης και της παρούσας Κυβέρνησης, μας οδηγούν σε μια συνεχή επιδείνωση της κατάστασης. Οι τιμές των κατοικιών και των διαμερισμάτων αυξάνονται από το 2016 ασταμάτητα, τα ενοίκια ξεφεύγουν από τις δυνατότητες της μεσαίας και, κυρίως, της ευάλωτης εισοδηματικά τάξης, ενώ η άτακτη δόμηση, που επιβαρύνει το φυσικό αλλά και το δομημένο περιβάλλον».

Μια άλλη αναφορά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη που ξεχωρίζει, είναι η πίστωση που δίδει στον δήμαρχο Πάφου, Φαίδωνα Φαίδωνος. Μπορεί η εν λόγω αναφορά του, πολιτικά να μην σημαίνει τίποτα, αλλά μπορεί να σημαίνει και πολλά. Σε μια περίοδο που η παραγωγή πολιτικής, οι πρωτοβουλίες που σπάζουν τα στεγανά, όπως ήταν αυτή του Φαίδωνα για να αναλάβει ο ίδιος ο Δήμος την κατασκευή φοιτητικών εστιών στην πόλη, σπανίζουν και έχει σημασία, όταν ένας έταιρος παράγοντας, με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά στο πιστώνει.

Σε μια εποχή, πολιτικής ένδειας του τόπου, όπου κυριαρχούν τα κομμένα κολάνια, τα γάλατα με τριαντάφυλλα, η γονιμότητα των αγρινών από τη μια και από την άλλη οι συζητήσεις με όρους ψυχροπολεμικούς, είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο για την κοινωνία, να υπάρχουν φωνές παραγωγής πολιτικής, ακόμα κι αν κανείς διαφωνεί με αυτές.

---