Την ώρα που την περασμένη Κυριακή μαθαίναμε από το κατατοπιστικότατο ρεπορτάζ της Λένας Αργύρη στην ελληνική έκδοση της εφημερίδας Καθημερινή, το περιεχόμενο της συζήτησης του Προέδρου Χριστοδουλίδη με τον Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο, στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, το ΑΚΕΛ μέσω του Παγκυπρίου Συμβουλίου Ειρήνης, διοργάνωνε εκδήλωση έξω από το Cyclops στη Λάρνακα, με τίτλο «Ούτε ΗΠΑ, ούτε ΝΑΤΟ, η Κύπρος δεν είναι προτεκτοράτο».
Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, ας δούμε τι αποκαλύπτει η Λένα Αργύρη σε σχέση με τη συνάντηση Χριστοδουλίδη-Μπάιντεν. Η Κύπρος παρουσίασε ένα στρατηγικό σχέδιο για μια πιθανή μελλοντική ένταξή της στο ΝΑΤΟ, το οποίο περιλαμβάνει τρία βασικά στάδια και συγκεκριμένα αιτήματα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το σχέδιο, που προτάθηκε από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και έγινε αποδεκτό από την Ουάσιγκτον, έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα και στοχεύει στη θεσμοθέτηση της σχέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, όταν οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέψουν.
Τα Τρία Στάδια
1. Προετοιμασία θεσμικής σύνδεσης με το ΝΑΤΟ
Η πρώτη φάση αφορά τη θεσμοθέτηση της σχέσης της Κύπρου με το ΝΑΤΟ, μέσω της συμμετοχής της σε οργανισμούς που λειτουργούν ως «προθάλαμοι» ένταξης στη Συμμαχία. Αυτή η διαδικασία απαιτεί την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, η οποία θέτει συστηματικά εμπόδια, αλλά και θετικές εξελίξεις στα ευρωτουρκικά θέματα.
2. Ενίσχυση αμυντικών δυνατοτήτων και στρατιωτικής συνεργασίας
Η δεύτερη φάση εστιάζει στον εκσυγχρονισμό της άμυνας της Κύπρου σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο, προσφέροντας στρατιωτική βοήθεια και προγράμματα εκπαίδευσης για την Εθνική Φρουρά σε αμερικανικές στρατιωτικές ακαδημίες. Παράλληλα, εξετάζεται η επέκταση στρατιωτικών εγκαταστάσεων, όπως η Βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, για πιθανή φιλοξενία αμερικανικών δυνάμεων.
3. Πολιτική ωρίμανση και διεθνής συνεργασία
Η τρίτη φάση περιλαμβάνει τη διαμόρφωση κατάλληλων πολιτικών συνθηκών, τόσο σε εσωτερικό όσο και διεθνές επίπεδο. Αυτό προϋποθέτει τη συνέχιση της πολυεπίπεδης συνεργασίας με διεθνείς παράγοντες, ώστε να διασφαλιστεί η στήριξη για την ένταξη της Κύπρου στη Συμμαχία.
Αιτήματα της Κύπρου προς τις ΗΠΑ
Η Κυπριακή Δημοκρατία υπέβαλε τρία συγκεκριμένα αιτήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη διευκόλυνση της στρατηγικής της:
- Μετατροπή της άρσης του εμπάργκο όπλων
Η Κύπρος ζητά τη μετατροπή της ετήσιας ανανέωσης της άρσης του εμπάργκο όπλων σε τουλάχιστον τριετή ή πενταετή διάρκεια. Αυτό απαιτεί νομοθετική τροποποίηση, με τις ΗΠΑ να εξετάζουν ήδη σχετική πρόταση, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση της Κύπρου σε αμερικανικό αμυντικό εξοπλισμό. - Αύξηση θέσεων εκπαίδευσης για την Εθνική Φρουρά
Η Λευκωσία επιδιώκει την περαιτέρω ενίσχυση της στρατιωτικής εκπαίδευσης στις ΗΠΑ για στελέχη της Εθνικής Φρουράς, με την αύξηση του αριθμού θέσεων στις αμερικανικές στρατιωτικές ακαδημίες. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη αποδεχθεί θετικά το αίτημα αυτό. - Παροχή στρατιωτικής βοήθειας και υποδομών
Η Κύπρος ζητά τη στήριξη των ΗΠΑ για τον εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών της υποδομών, όπως τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Υπάρχει συζήτηση για παραχώρηση αμυντικού εξοπλισμού και χρηματοδότηση για την αναβάθμιση της Βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου», ώστε να φιλοξενεί μόνιμα αμερικανικές δυνάμεις.
Δυσκολίες και Εμπόδια
Η προσπάθεια ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ συνοδεύεται από σημαντικές προκλήσεις:
- Τουρκική αντίθεση: Η στάση της Άγκυρας παραμένει το μεγαλύτερο εμπόδιο, καθώς ασκεί βέτο σε κάθε ενδεχόμενη συνεργασία της Κύπρου με τη Συμμαχία.
- Πολιτικές συνθήκες: Η ένταξη εξαρτάται από τη διευθέτηση του Κυπριακού και τη βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας-ΕΕ.
- Εσωτερικές αντιδράσεις: Ορισμένες πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο είναι επιφυλακτικές απέναντι σε μια ενδεχόμενη ένταξη, εκφράζοντας ανησυχίες για την κυριαρχία και την ασφάλεια του νησιού.
Επισημάνσεις
1. Αυτές οι τελευταίες, οι εσωτερικές αντιδράσεις, φανερώθηκαν από την πρώτη στιγμή, αφού στην παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, έγινε η εκδήλωση της περασμένης Κυριακής, έξω από το το Κυπριακό Κέντρο για τη Χερσαία και Θαλάσσια Ασφάλεια και την Ασφάλεια Λιμένων (CyCLOPS) στη Λάρνακα.
Η θέση του ΑΚΕΛ, όπως εκφράστηκε σε σχετική ανακοίνωση, είναι πως η παραχώρηση στρατιωτικής βάσης στις ΗΠΑ δεν είναι «γεωπολιτική αναβάθμιση» αλλά νέος μαγνήτης κινδύνων κι απειλών για την Κύπρο και πως το να αποφασίζει η Ουάσιγκτον ποιοι θα είναι οι εχθροί και ποιοι οι σύμμαχοι της Κύπρου (βλ. νόμος Μενέντεζ – Ρούμπιο) δεν είναι «επωφελής συμμαχία» αλλά είναι απομόνωση της χώρας από κράτη που θα ξαναχρειαστούμε.
Ο μόνος που αντέδρασε στην εκδήλωση και στις θέσεις του ΑΚΕΛ, ήταν ο βουλευτής του ΔΗΣΥ, Χάρης Γεωργιάδης, ο σημείωσε πως η αυτή «θα ήταν γραφική, αν δεν ήταν υπονομευτική για τα συμφέροντα της χώρας μας».
Σύμφωνα με τον βουλευτή του ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ «κάτω από τον επίπλαστο εκσυγχρονισμό και προοδευτισμό αδυνατεί να ερμηνεύσει σωστά τους συσχετισμούς στη σημερινή εποχή και παραμένει δέσμιο σε ψυχροπολεμικές εμμονές απέναντι στη Δύση».
Ο Χ. Γεωργιάδης επισημαίνει πως «σε μια περίοδο που η Κυπριακή Δημοκρατία χρειάζεται ισχυρές, αξιόπιστες και επωφελείς συμμαχίες, το ΑΚΕΛ αποτελεί θλιβερή παραφωνία. Ούτε και είναι υποβοηθητικές τέτοιες προσεγγίσεις στις προσπάθειες αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας και επανένωσης της πατρίδας μας».
2. Αυτή η ιστορία, όπως εξελίσσεται μας υπενθύμισε την περίοδο που η τότε Κυβέρνηση Μακαρίου, έβρισκε μοναδικό αποκούμπι στις αγκάλες της Μόσχας με αποτέλεσμα να προκαλεί τρόμο στην Ουάσιγνκτον για το πού πάει η Κυπριακή Δημοκρατία. Μας υπενθύμισε πως για τα δεινά του λαού μας και για το πράσινο φως στους υποκινούντες το πραξικόπημα της Χούντας, όπως αυτά αποκαλύφθηκαν και στην πρόσφατη σειρά επεισοδίων που παρουσίασε ο Αλέξης Παπαχελάς στον ΣΚΑΙ, έφταιγε το δίπορτο που η τότε Κυβέρνηση επιχειρούσε, χωρίς να αντιλαμβάνεται πως στο τέλος μένει εκτεθειμένη. Τόσο εκτεθειμένη, που στο τέλος κανένας δεν την έπαιρνε στα σοβαρά και όλοι γνώριζαν πως οι μέρες της, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ήταν μετρημένες. Και για αυτό την ώρα που έκαιγε το σίδερο, κανένας μα κανένας δεν ήταν διατεθιμένος να της παράσχει μια χείρα βοηθείας.
3. Σε ότι αφορά το ΑΚΕΛ, είναι καιρός μετά και τα τραυματικά παθήματα που φαίνεται πως δεν του έγιναν μαθήματα, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του, να κάνει ένα βήμα πίσω από τις παραδοσιακές του ιδεοληψίες, να προσγειωθεί στις γεωπολιτικές ισορροπίες του 2024 και να δει τον κόσμο με άλλο μάτι. Μόνο τότε θα είναι χρήσιμο για τον τόπο. Αναμφίβολα οι διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, είναι απαραίτητες. Ωστόσο οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε εποχές που όλοι γνωρίζουμε την αξία ύπαρξης μιας συγκεκριμένης και δεδομένης για όλους κατεύθυνσης της χώρας, είναι τουλάχιστον άστοχο να διαδηλώνεις με συνθήματα μιας άλλης εποχής.
Ανακάλυψε περισσότερα από 357.podcast
Εγγραφείτε για να λαμβάνετε τις τελευταίες αναρτήσεις στο email σας.
357.podcast 