Επτά δολοφονίες που άλλαξαν τον κόσμο αλλά δεν ερευνήθηκαν ποτέ

Μυστηριώδεις δολοφονίες και θάνατοι εμφανίζονται συχνά στην ιστορία, ιδίως εκείνων που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την εξουσία, την κυριαρχούσα κατάσταση ή απλά βρέθηκαν σε λάθος τόπο τη λάθος στιγμή.

Μερικές από αυτές τις περιπτώσεις επηρέασαν βαθιά τον κόσμο, συχνά μεταβάλλοντας ολόκληρα έθνη ή κινήματα.

Ωστόσο, για ανεξήγητους (ή ίσως υπερβολικά προφανείς) λόγους, αυτές οι δολοφονίες δεν εξετάστηκαν ποτέ σε βάθος.

Μια ενδελεχής ανάλυση επτά δολοφονιών που μας άφησαν με περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις παρουσιάζεται εδώ.

7. Νταγκ Χάμαρσκελντ (1961) — Ο Διπλωμάτης της Ειρήνης

Ένας άνθρωπος αφοσιωμένος στην ειρήνη, ο Νταγκ Χάμαρσκελντ υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ τη δεκαετία του 1950. Οι υποψίες εγέρθηκαν το 1961, όταν το αεροπλάνο του συνετρίβη κατά τη διάρκεια αποστολής ειρήνης στη Βόρεια Ροδεσία (σήμερα Ζάμπια).

Ο Χάμαρσκελντ θεωρείτο απειλή για τα αποικιακά και Ψυχροπολεμικά συμφέροντα, καθώς προσπαθούσε να επιλύσει την Κρίση στο Κονγκό.

Παρόλο που δεν διεξήχθη ποτέ επίσημη έρευνα, μαρτυρίες και αργότερα αποχαρακτηρισμένες πληροφορίες υποδήλωναν ότι το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε.

Η υπόθεση έκλεισε ήσυχα όταν η έρευνα του ΟΗΕ δεν κατέληξε πουθενά. Ήθελε κάποιος σε θέση εξουσίας να τον βγάλει από τη μέση; Πιθανότατα.

Ωστόσο, κανείς δεν πήρε στα σοβαρά την αναζήτηση απαντήσεων.

6. Γκριγκόρι Ρασπούτιν (1916) — Ο «Τρελός Μοναχός» της Ρωσίας

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο διαβόητος μυστικιστής και έμπιστος της ρωσικής οικογένειας Ρομανόφ, Ρασπούτιν, ήταν γνωστός για την ισχυρή του επιρροή πάνω στη τσαρίνα Αλεξάνδρα.

Η παρουσία του δίχαζε τη ρωσική αριστοκρατία, με πολλούς να τον θεωρούν σκοτεινή δύναμη που οδηγούσε τη Ρωσία σε αστάθεια.

Φήμες που κυκλοφορούν γύρω από τη δολοφονία του το 1916, υποστηρίζουν πως τον πυροβόλησαν, τον δηλητηρίασαν, τον ξυλοκόπησαν και τον έπνιξαν, για να βεβαιωθούν πως είναι σίγουρα νεκρός.

Ο θάνατός του δεν διερευνήθηκε ποτέ, παρά τη διαμάχη γύρω από το όνομα του.

Ο κόσμος ήταν ικανοποιημένος να αφήσει τις λεπτομέρειες θαμμένες μαζί του, καθώς ο πόλεμος και η επανάσταση που ακολούθησε έθαψαν τα πάντα.

5. Μάλκολμ Χ (1965) — Η Φωνή της Επανάστασης

Ο Μάλκολμ Χ ήταν μια σημαντική προσωπικότητα του αμερικανικού κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων και, λόγω της φήμης του, έγινε στόχος αντίπαλων ομάδων και κυβερνητικών αρχών.

Δολοφονήθηκε από κοντινή απόσταση από δολοφόνους σε ομιλία στη Νέα Υόρκη.

Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι το FBI και η Αστυνομία της Νέας Υόρκης είχαν πράκτορες στο δίκτυό του και ίσως γνώριζαν για τη συνωμοσία πριν καταδικαστούν οι τρεις άντρες.

Παρόλο που οι αρχές δεν ήταν πρόθυμες να εμβαθύνουν στην υπόθεση, πρόσφατες επανεξετάσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπήρχε κάτι παραπάνω πίσω από τη δολοφονία.

Η ακριβής αιτία του θανάτου του παραμένει άγνωστη.

4. Πατρίς Λουμούμπα (1961) — Η Ελπίδα του Κονγκό

Ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός του Κονγκό ήταν ο Πατρίς Λουμούμπα.

Η έντονη υποστήριξή του για ένα ανεξάρτητο Κονγκό, χωρίς δυτική εκμετάλλευση, τον κατέστησε απειλή για τα αποικιακά συμφέροντα και τον Ψυχρό Πόλεμο.

Υπάρχουν φήμες ότι ξένες μυστικές υπηρεσίες εμπλέκονταν στη σύλληψη και την εκτέλεσή του.

Ο θάνατός του δεν ερευνήθηκε ποτέ επίσημα, παρόλο που αργότερα το Βέλγιο παραδέχτηκε συμμετοχή.

Η δολοφονία του Λουμούμπα εξέθεσε τις σκληρές πραγματικότητες της μετα-αποικιακής Αφρικής και ανέκοψε την πρόοδο του Κονγκό, χωρίς όμως να αποδοθεί δικαιοσύνη.

3. Μπεναζίρ Μπούτο (2007) — Η Επιστροφή μιας Ηγέτιδας

Η Μπεναζίρ Μπούτο, η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός του Πακιστάν,μετά από χρόνια εξορίας και ενώ επέστρεφε δυναμικά, δολοφονήθηκε το 2007 σε μια πολιτική συγκέντρωση.

Ο πλανήτης και το Πακιστάν σοκαρίστηκαν από το περιστατικό.

Αν και επίσημα χαρακτηρίστηκε ως βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας, η επίσημη εκδοχή αμφισβητήθηκε λόγω πολλών κενών ασφαλείας και του βιαστικού καθαρισμού της σκηνής του εγκλήματος.

Παρά τις προειδοποιήσεις της Μπούτο για συγκεκριμένες απειλές, οι περιστάσεις γύρω από τη δολοφονία της δεν διερευνήθηκαν ποτέ σε βάθος.

Η αβεβαιότητα γύρω από τη δολοφονία της παρέμεινε καθώς η πολιτική ελίτ συνέχισε κανονικά.

2. Αρχιεπίσκοπος Όσκαρ Ρομέρο (1980) — Η Φωνή του Ελ Σαλβαδόρ

Κατά τη διάρκεια του βίαιου εμφυλίου πολέμου στο Ελ Σαλβαδόρ, ο αρχιεπίσκοπος Όσκαρ Ρομέρο ήταν γνωστός για την έντονη κριτική του στις κυβερνητικές καταχρήσεις.

Παρά τη φρικαλεότητα του θανάτου του ενώ τελούσε τη λειτουργία, οι αρχές δεν έκαναν πολλά για να συλλάβουν τους δολοφόνους.

Ο Ρομέρο ήταν στόχος λόγω της υποστήριξής του στους καταπιεσμένους και της απαίτησής του για δικαιοσύνη, γεγονός που εξόργιζε τις αρχές.

Ο θάνατός του δεν ερευνήθηκε ποτέ πλήρως, αν και αργότερα η καθολική εκκλησία τον αγιοποίησε.

Τα στοιχεία γύρω από τη δολοφονία του θάφτηκαν από τις αρχές που είχαν την ευκαιρία να αποδώσουν δικαιοσύνη.

1. Κάρεν Σιλκγουντ (1974) — Η Καταγγέλλουσα

Η Κάρεν Σιλκγουντ, τεχνικός εργαστηρίου σε πυρηνικό εργοστάσιο στην Οκλαχόμα, άρχισε να εκφράζει ανησυχίες για επικίνδυνες πρακτικές στη δουλειά της.

Σκοτώθηκε με παράξενο τρόπο σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που πολλοί πιστεύουν πως δεν ήταν ατύχημα, αφού συγκέντρωνε στοιχεία για να αποδείξει όσα υποστήριζε στα μέσα ενημέρωσης.

Εκείνη η έρευνα έφερε στα χέρια της σημαντικά έγγραφα, τα οποία ωστόσο εξαφανίστηκαν, προκαλώντας υποψίες, οι οποίες όμως έμειναν υποψίες.

Ωστόσο, η επίσημη θέση ήταν ότι επρόκειτο απλώς για ατύχημα και δεν διεξήχθη ολοκληρωμένη έρευνα.